– Cilla Zwarts-Voogd – www.squatcilla.nl – 

‘Je bent veganist! Waarom eet je dan wel vleesvervangers?’ Als ik voor elke keer dat ik deze vraag heb beantwoord een euro had gekregen, was ik nu eigenaar van een awesome dierenopvang met geredde zwijntjes. Op de een of andere manier is dit iets wat veel mensen die vlees eten, maar zeker ook andere veganisten, nogal bezighoudt. Sommigen vinden het maar een vreemde bedoening dat ik als vegan toch ‘iets wil eten dat op vlees lijkt’. Maar eigenlijk is het simpel AF. 

Ja, als ik er trek in heb eet ik graag ‘vleesvervangers’, en dat is een aantal keer per week. Maar waarom doe ik dat eigenlijk?

Laat ik eerst het korte antwoord geven – voor het geval je geen tijd hebt om dit artikel helemaal te lezen, maar wel stiknieuwsgierig bent. Heel beknopt: vleesvervangers zijn (vaak) lekker en voedzaam, zónder dat daar dieren voor dood moeten. Punt. Fake meat draagt niet bij aan het klimaatprobleem en pleegt daarnaast ook nog eens geen roofbouw op mijn eigen lichaam. Dubbel win. Dus geef me één goede reden waarom zou ik het dan niét zou eten? Precies. Die is er niet.

Structuur

Maar dat is het korte antwoord, en eigenlijk ook niet de enige reden. Ik hou ten tweede namelijk van diversiteit in mijn maaltijd, het liefst met veel structuur en een stevige bite. Als ik een gepureerde soep eet, wil ik daar ook altijd nog wat groenten in om op te kauwen, bijvoorbeeld. Als ik sojayoghurt eet, voeg ik wat granola toe. En als ik een stamppot maak… ja, dan smaakt een lekkere seitan steak of vegan draadjesvleesch daar prima bij.

Voor mij is het ook geen kwestie van vlees ‘vervangen’, aangezien ik al meer dan 22 jaar geen vlees gegeten heb (en dus serieus ook geen idee meer heb hoe het smaakt). Ik hou simpelweg van een uiteenlopende samenstelling en afwisselende smaken in mijn maaltijd.

Voedingsstoffen

Daarnaast is het zo dat in bepaalde vleesvervangers ook goede voedingsstoffen zitten. En nee, niet in allemaal; sommige zijn erg vet of suikerrijk, maar daar let ik persoonlijk dan ook goed op. Mijn favorieten zijn een bron van eiwitten, meestal zonder toegevoegde olie, en vaak is er vitamine B12 en/of ijzer aan toegevoegd. Gewoon handig, dus!

Al dit gemak zorgt er ook voor dat liefhebbers die minder of geen vlees meer willen eten, maar nog niet weten hoe ze het aan moeten pakken, een goede ‘houvast’ hebben aan een lekkere vega(n) schnitzel, burger of bitterbal. Ze hoeven er niet teveel over na te denken en het staat snel op tafel. Zeker als mensen eenmaal weten dat ze de voedingsstoffen in vlees niet hoeven te missen en dat er lekkere gerechten te fabriceren zijn met nepkippies of fake filet americain, zetten ze sneller de stap naar een dagje of zelfs helemaal vleesloos.

‘Ja, maar waarom heet het dan ook hamburger? Of kip? Dat is misleiding!’

Ja joh, het is wat. Je zal het toch per ongeluk in je karretje knallen!

Die namen zijn juist bedacht voor vleeseters, die af en toe eens een dagje plantaardig willen proberen. Op die manier weten ze wat voor structuur ze door hun maaltijd flikkeren. Met een naam als ‘stukjes’ of ‘blokjes’ kan een mens niet zoveel, hé. Iedereen wil van tevoren graag een idee hebben van iets wat hij of zij naar binnen werkt, dus zij die minderen of stoppen met vlees eten ook. Beetje kortzichtig om daar een heisa over te maken.

Daarnaast stoppen heel veel vegetariërs of veganisten ook niet met vlees omdat ze het niet te nassen vinden. Ze stoppen ermee omdat ze tot de conclusie zijn gekomen dat het zo niet langer kan. Of dat nu is voor de dieren, het milieu of hun eigen gezondheid. Om toch af en toe de smaak van een burger te beleven, met de wetenschap dat er geen dier voor dood hoeft, doet hun goed. En terecht.

Persoonlijk zie ik zo’n product dan ook niet als iets ‘wat op vlees lijkt’. Voor mij is het gewoon een heel eigen ding op zich, toevallig soms op smaak gebracht met kruiden die ook over vlees worden gekwakt. Dat er vervolgens namen aan gegeven worden als ‘kipstuckjes’, ‘fish burger’ of ‘zigeuner schnitzel’ zal me dan ook een worst wezen (HA!); het gaat mij erom dat het niet van een dier is gemaakt. And besides: over de naam slavink hoor je ook niemand, toch? Terwijl het allesbehalve een vogel is met een blaadje sla eromheen

Conclusie?

Samengevat eet ik zelf dus heel graag vegan burgers, worstjes, wokblokjes en gehakt omdat ik het simpelweg lekker vind om gezond én diervriendelijk te eten. Daarnaast hou ik van structuur in mijn voeding en vind ik ze handig als ik even snel-snel iets asociaal lekkers op tafel wil toveren.

Tot slot ben ik van mening dat mensen die azijnzeiken over benamingen zich beter kunnen bemoeien met dingen die er écht toe doen in het leven. Zoals het sparen van 7000 dieren per jaar door te stoppen met dierlijke producten, bijvoorbeeld. Just sayin’.

Eet jij weleens nep burgers, kippies, gehakt of worstjes? En zo ja, welke vind jij het lekkerst? Laat het me weten via Facebook of Instagram. En oh ja, je kunt me ook wekelijks volgen in de video’s van Tom (VeganAnimal) op YouTube.

Cilla Zwarts-Voogd – www.squatcilla.nl

Eerder verschenen op http://squatcilla.nl/waarom-eten-veganisten-vleesvervangers/