Normaliter hoor je mij helemaal content zijn met mijn vegan lifestyle, en dat is ook niet opeens veranderd. Don’t worry. Maar eerlijk is eerlijk, niet alles in het leven is plantaardige koek en ei-vervanger, right? Dus dat geldt ook voor een vegan lifestyle.

In de afgelopen twee jaar dat ik vegan ben, kwamen er dus heus een aantal dingen op mijn pad die wat minder feestelijk waren. Dit zijn de 5 grootste nadelen van het veganisme die ik ervaar (of ervaren heb). Komen ze jou bekend voor?

1. Nooit meer terug naar onwetendheid

Soms, héél soms, mis ik het een beetje om niet te weten hoe erg het eraan toegaat in de bio-industrie. Wat de dieren doormaken op weg naar het slachthuis. Of hoe ze worden mishandeld voordat ze uiteindelijk op het bord liggen van degene die denkt dat het dier een ‘goed leven heeft gehad’.

Ook als je vegan wordt voor het milieu, of voor je eigen gezondheid, en niet zozeer omdat je om dieren geeft, kom je vroeg of laat achter de feiten. Je kijkt wetenschappelijke docu’s, ziet berichten voorbij komen op social media, of praat erover met anderen. Hoe dan ook, als je de kennis eenmaal hebt, kun je nooit meer terug naar onwetendheid. En dat is keihard uit je comfortzone.

Maar…

Uiteraard is het leven makkelijker als je onwetend bent. Althans, dat vind ik in sommige gevallen wel. Het is nu eenmaal niet heel chill om je constant bewust te zijn van alle bloederige en schandalige taferelen die plaats vinden. Maar aan de andere kant maakt dat jou wel een slimmer mens, die bewustere keuzes maakt en niet non-stop bezig is met zichzelf. Hoe epic is dat?

2. Je kan vrienden kwijtraken

Meteen gerelateerd aan nummer 1, is nummer 2 iets wat ik wel veel hoor van anderen, maar bij mij gelukkig niet zoveel is gebeurd. Echte vrienden die niet vega(n) zijn zullen jouw keuzes respecteren, maar zeiksnorren zijn er altijd. Dan ben je opeens ‘saai’, ‘arrogant’, ‘niet meer dezelfde’ of een ‘extremist’. Ook domme grapjes zullen wat vaker om je oren vliegen, waar jij als vegan dan natuurlijk heel hard om hoort te lachen, anders ben je zo’n zure azijnpisser.

Maar…

Als vrienden jouw keuzes niet respecteren of constant met je in discussie gaan teneinde jou wel even van je ‘bevlieging’ af te helpen, dan zijn het geen vrienden. Punt. Wel echt een zure kutpunt overigens, maar de waarheid. En ja, je kunt deze mensen dus kwijtraken, maar wat een verrijking om van zulke types af te zijn! And besides, sinds ik vegan ben heb ik zo ontzettend veel leuke mensen leren kennen… Ik heb nog nooit zoveel vrienden gehad als nu 

3. Je kunt niet meer alles zonder nadenken verorberen

Yup, dat is echt een beetje finito. Zelfs als je in een restaurant zit en vraagt of een gerecht vegan is blijft het een beetje tricky. Onlangs was ik in een koffietoko en vroeg ik aan de barista of de bananencake vegan was, waarop hij ‘ja’ antwoordde. Toen ik vroeg of hij het zeker wist, zei hij met één wenkbrauw omhoog getrokken: ‘Ja, je bedoelt toch of er geen vlees in zit?’ Dat dus.

Mensen bedoelen het vaak goed, maar als je niet bezig bent met begrippen als vega, vegan, vegetarisch of whatever, dan weet je ook niet altijd wat er precies wordt bedoeld. Ook al hebben ze de beste intenties; de meesten zien een taart met honing toch echt als vegan. De tijd van alles onbezorgd in je giechel schuiven is dus voorbij. Jammer, joh.

Maar…

Aan de andere kant is dat natuurlijk ook weer goed. Je wordt op deze manier steeds bewuster van wat je allemaal eet, en ik ben van mening dat het niet meer dan logisch is om te willen weten wat voor brandstof je lichaam in gaat. Je hebt er namelijk maar één, en als het goed is wil je daar nog een tijdje mee door. Dat hoop ik tenminste.

4. Je zal 24/7 uit moeten leggen dat je écht geen eiwittekort hebt…

Of vitamine C, ijzer, magnesium, of whatsoever. Op de een of andere typische manier verandert iedereen spontaan in een dokter, diëtist of een voedingsdeskundige als ze erachter komen dat je plantaardig eet. Je zal dus ook heul vaak aan mensen uit gaan leggen dat je als veganist ECHT alle voedingsstoffen binnenkrijgt, dat je ECHT niets tekort komt en ja, dat je aan het eind van het jaar ECHT nog steeds in leven bent. #joe

Maar…

Het leuke aan dit ‘nadeel’, is dat je natuurlijk (als het goed is) correct wilt kunnen antwoorden. Hierdoor ga jij boeken lezen, win je online informatie in, en verdiep jij je in wat voor vitamines en mineralen je wel of niet nodig hebt als vegan. Zo kom je er onder andere achter dat het voor mensen die wél dierlijke producten eten net zo spannend is of ze hun vitamine B12 wel binnenkrijgen. Weet je exact hoe veganisten aan hun ijzer komen. Of leer je welke plantaardige eiwitbronnen er zijn en wat voor lekkere dingen je daar allemaal mee kunt maken, zoals deze homemade hummus, Japanse tempe bowl of plant based Nutella. Enjoy!

5. Je kan rekenen op veel discussies en onbegrip

#truestory. Nu valt het in mijn omgeving allemaal wel mee en zijn de discussies die ik voer vooral heel vruchtbaar. Maar als ik soms de verhalen van newbie vegan vrienden hoor… Onbegrip van familie (‘Nou, joh, doe niet zo ongezellig! Eet gewoon die steak en niet zo zeuren. Het beest is toch al dood.’), vrienden, collega’s en studiegenootjes. Bereid je dus voor op het feit dat je vaak het gevoel zal krijgen jezelf te moeten ‘verantwoorden’ voor het feit dat je geen dierlijke producten wil consumeren. Commentaar, bijzondere blikken, irritaties of hilarische opmerkingen in overvloed, zeg maar.

Maar…

Aan de andere kant is het dan ook wel weer awesome om met deze mensen open de discussie in te gaan – als er met respect wordt gepraat. Anders dikke doei, natuurlijk  Met goede onderbouwingen, wetenschappelijke feiten, cijfers en een positieve attitude vertellen waarom een vegan lifestyle eigenlijk de meest logische keuze is, zet veel mensen ook aan het denken. Zo zijn mijn moeder, schoonmoeder, aangetrouwde oma, een aantal vriendinnen, een paar hardcore vleeseters in mijn FB vriendenlijst én mijn lieve zwager allemaal vegan, of minstens vegan curious, geworden. Puur en alleen omdat discussies ook de raderen laten draaien. Bonus van de week, zeg ik je!

Conclusie?

Dus ja, je zal wat tegengas, verontwaardigde blikken, eye rolls, geouwehoer, uitgekauwde clichés, en geëmmer over je heen krijgen als je vegan wordt. Maar weet je? Soit! Dit geldt namelijk voor alles wat nét even anders is dan familie Doorsnee- Gemiddeld. Als jij eenmaal weet waar je het voor doet, dan sta je ook sterker in je schoenen en zie je nadelen niet meer als vervelend, maar als iets waar je wat mee kan in het leven. Simple as that.

Komen deze ‘nadelen’ jou bekend voor? Of ervaar je zelf weer andere shizzle? Laat het me weten via Facebook, tag me op Instagram. En oh ja, je kunt me ook volgen in de video’s van Tom (VeganAnimal) op YouTube.

Headerfoto credits: Jeroen Moerdijk

Dit artikel is eerder verschenen op www.squatcilla.nl.