– Armanda Govers – Stichting EvenGeenVlees –

1. Dat we teveel vlees eten is geen taboe meer. Alleen wordt er weinig met deze informatie gedaan.  

De Gezondheidsraad, het Voedingscentrum, het RIVM, het Planbureau voor de Leefomgeving en zelfs de Verenigde Naties zeggen dat we minder vlees moeten eten voor de gezondheid en het milieu. Ook ons vorige kabinet sprak tijdens de Voedseltop begin 2017 de ambitie uit om de Nederlandse voedselvoorziening de duurzaamste en gezondste te maken in de wereld.

Dus er werd 1,8 miljoen euro beschikbaar gesteld voor de ontwikkeling van vleesvervangers en het Voedingscentrum toert nu rond met de ‘Vaker Vega’ foodtruck. Alleen zet dit natuurlijk weinig zoden aan de dijk als de vleesindustrie 100 keer zoveel aan subsidie ontvangt en supermarkten, A-merken en fastfoodketens ons continu doodgooien met de boodschap dat vlees de bom is.

Conclusie: er wordt in de praktijk relatief weinig, zeg maar: amper iets gedaan om de transitie van dierlijk naar plantaardig te realiseren.

2. De invloed van reclame op ons consumptiegedrag is groot.

Drie voorbeelden:

• Als goedkoop vlees op de voorkant van een bonus/actiefolder staat, dan wordt er 40-50% meer vlees verkocht dan normaal (bron: Wakker Dier).
• Bij de voedselkeuzes van kinderen speelt reclame een grotere rol dan het advies van ouders (bron: Journal of Pediatrics).
• Voedselreclames zetten aan tot eten, zelfs als er geen hongergevoel is. Door kinderen werd er gemiddeld 45% meer gegeten als ze een voedselreclame zagen. Ook volwassenen aten meer na het zien van een voedselreclame (bron: Harris, Bargh, Brownell, 2009).

Conclusie: reclame is een krachtig middel om gedrag te beïnvloeden. Waarom zouden we het niet op slimmere wijze inzetten?

3. De vleestax lijkt uit den boze bij zowel links als rechts.

Een vaak gehoord argument tegen de vleestax is: “maar dan kunnen mensen met lagere inkomens geen vlees meer betalen en dat is niet eerlijk”.

Deze discussie hoeven we gelukkig niet te voeren bij een stop op vleesreclame. Want:

• De consument merkt er niks van: vlees blijft in dezelfde mate en voor dezelfde prijs beschikbaar.
• Supermarkten, A-merken en ja, zelfs fastfoodketens kunnen nog steeds reclame maken, maar dan voor andere producten dan vlees.
• Een verschuiving van het promotiebudget van vlees naar plantaardig betekent dat de reclamebranche ook niks merkt van deze maatregel.

De enigen die er wel iets van zullen merken, dat is de vleesindustrie. Wij adviseren de vleesindustrie dan ook van harte om zichzelf niet te zien als vleesproducenten, maar eiwitproducenten. Die eiwitten kunnen net zo goed plantaardig worden gemaakt. Beter voor mens, milieu en dier. En hier mag je wat ons betreft keihard reclame voor maken!

Conclusie: een stop op vleesreclame is een mildere maatregel dan een vleestax en kan resulteren in meer reclame voor een gezond en duurzaam eetpatroon.

Teken daarom de petitie voor een stop op vleesreclame! 

Armanda Govers – www.evengeenvlees.nl

Eerder verschenen op evengeenvlees.nl.